Zaciska swe pięści w mojej głowie powodując zawroty słowne
myśli świdrują gdzieś nade mną, szepczą mi do ucha
historie niestworzone
mącą mi skutecznie zatracając teraźniejszość, powodując nieustanne bóle
okolice serca mają dosyć, gdy znów atak przybiera na mocy
ciemność zalewająca mój umysł, ściskająca krtań i serce, które ma się dobrze

ciężko jest mówić, gdy nikt nas nie słucha
ciężko jest słuchać, gdy nikt nie chce mówić
ciężko jest widzieć, gdy nikt nie ma ochoty patrzeć
i
ciężko jest zrobić cokolwiek, gdy wszędzie wszechobecna znieczulica

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

obserwatorium

żegnaj