lata 90
tęsknię za normalnością, w której żyliśmy jak powinniśmy chowaliśmy się, uciekaliśmy i nie oglądaliśmy za siebie nikt nie wiedział gdzie jesteśmy i gdzie chowamy swoje tajemnice słodkie jak nasze słowa piękne czasy, które zostały zagłuszone przez codzienność, która piętnuje w nas złość przypomnij mi jak to było gdy byliśmy razem splątane nogi tramwajowe wiesz, tęsknię