lata 90

tęsknię za normalnością, w której żyliśmy jak powinniśmy
chowaliśmy się, uciekaliśmy i nie oglądaliśmy za siebie
nikt nie wiedział gdzie jesteśmy i gdzie chowamy swoje tajemnice
słodkie jak nasze słowa
piękne czasy, które zostały zagłuszone przez codzienność,
która piętnuje w nas złość
przypomnij mi jak to było gdy byliśmy razem
splątane nogi tramwajowe
wiesz, tęsknię