śpij dobrze skarbie, mam nadzieję, że jesteś w cudownym miejscu

Wyszłam z siebie, nie wrócę, już nie umiem żyć 

Tyle razy zaczynałam na nowo, że nie zliczę ile musiałam umrzeć 

Ten widok miażdży mi życie, nie mogę patrzeć prosto 

Ból wykrzywia mi twarz i wnętrze 

Stoję sama pośrodku tej ciszy, która rozrywa mi serce

Patrzę w niebo z nadzieją na oświecenie 

Chciałabym wyrwać emocje z siebie