podejdź do mnie i spójrz mi prosto w oczy, powiedz co tak na co dzień gnębi Cię

co nie pozwala Ci zasnąć i czego dziś tak bardzo lękasz się

wyrzuć ciało, złogi skóry, zmarszczek i ten ciężar swój

pozwól dotknąć duszy, która tak prawdziwa jest

też się tego boję, ale w końcu nie uciekam

chcę poznać całe sterty Twoich przeżytych spraw, co ściągają w dół

Twoich pragnień i rozżaleń jakie przyniósł Ci ten świat 

otwórz się, daj poznać na nowo, raz dana obietnica zawsze jest aktualna

w moim świecie wzajemnego dobra i bezgranicznej ufności

przyjaźń to dar, zaufaj jej