Jak kłosy na wietrze, kołysze się też moje serce

dźwięk ciszy w uszach wykańcza mi wnętrze

słyszę już tylko lekki podmuch wiatru i świerszcze

Takie nieistotne wszystko i tak łatwo płoną chaszcze

a wraz z nimi ja otulona w płomienne bluszcze

każdy nerw w moim ciele eksploduje i cała błyszczę

nigdy nie podniosę się z tych wspomnień i przeżyć, świecę

naznaczona i ochrzczona, nigdy nie wejdę w tę rzekę