mrok

jest w nim coś

niepokojącego

obezwładniającego

ciemnego

podniecającego

takiego w głębi

w najdalszym zakamarku

odkrytego tylko przez Ciebie

zagryzam wargi, gdy o tym myślę

autodestrukcyjny wir przypadkowych zdarzeń

patrzę w otchłań i nie mogę przestać

czuję się pochłonięta w całości

zadziwiająco lubię w tym trwać

w tej namiętności i romansie z mrokiem

odpływam

w inny stan świadomości

ach